Dr.William H. Bates
Dr. Bates (1860-1931) ABD’nin New York Eyaleti’nde Oftalmoloji (Göz Bilimi) dalında görev yapan saygın bir doktor ve cerrahtı. Oftalmoloji’ye tam anlamıyla yönelmeden önce insan vücudunun baş bölümünde yer alan tüm organlar üstünde çalışmalar yaptı.
Geçmeyen işitme kaybını rahatlatmak için kulak zarının çizilmesi ilk kez Dr. Bates tarafından uygulanan ve bugün halen kullanılan bir yöntemdir. Ayrıca, 1884 yılında, sonradan ‘adrenalin’ olarak tıpta kullanıma sokulan, temelde böbreküstü bezi tarafından salgılanan sıvının damarları büzme ve dolayısıyla kanamayı durdurucu özelliğini keşfeden ilk doktor oldu.
Dr. Bates yıllar içinde göz doktoru mesleğini icra ederken görme sorunu olan hastalarına gözlük reçetesi yazmanın doğru olup olmadığını sorgulamaya başladı. ‘Eğer gözlükler doğru ise, neden sürekli gözlük reçetelerinin gücü artıyor?’ diye sordu.
‘Bir ilaç doğru olduğu zaman dozunun artması değil, azalması gerekir. Mantıklı olan budur.’
Kârlı işini bıraktı ve Kolombiya Üniversitesi’nde göz üstüne daha önce hiç yapılmamış araştırmalar yapmaya başladı. Çeşitli hayvanların gözlerini inceledi. Çalışmalarını laboratuvarla sınırlandırmayarak retinoskobunu yanında taşıdı ve çeşitli anlarda hem insanların hem hayvanların gözlerini inceledi. Bulguları; gözdeki ışık kırılma (reftraktif) durumunun statik olmadığını, duygu durumuna göre değiştiğini gösterdi.
1920 yılında ‘Gözlüksüz mükemmel görme’ adıyla kitabı yayımlandı.
1921 yılında Amerikan Klinik Tıp Dergisi’nde yayımlanan yazısında ise Dr. Bates, gözün uyumu (odak uzaklığının ayarlanması) ile ilgili o yıllarda* geçerli olan Helmholtz teorisini yeniden kanıtlamaya çalıştığı ama başarısızlıkla sonuçlanan dört yıllık yoğun çalışmasını özetledi. Şu an halen geçerli olan Helmholtz teorisi, uyumun göz merceğinin yuvarlaklığını değiştirerek gerçekleştiğini kabul eder. Dr. Bates ise daha gelişmiş enstrümanlar kullanarak bunun tek başına geçerli olmadığını, çapraz (oblik) kasların da uyum sürecinde rol oynadığını bir oftalmolog toplantısında canlı olarak kanıtladı.
1919-1930 yılları arasında hem çeşitli araştırmalarını hem klinik deneyimlerini derlediği ‘Daha İyi Görme’ adında aylık bir dergi yayımladı. Uzun yıllara dayanan çalışmalarına, bu değerli yayınlar ve yayınlardaki hasta kayıtlarından ulaşabilmek bizler için çok büyük bir şans: https://www.central-fixation.com/
Nörobilimsel araştırmaların onayladığı noktaya Dr. Bates 20. yy'ın başlarında varmış: Duygular ve zihinsel zorlanma bedensel gerilimlere neden oluyor. Birçok insanda bedensel gerilim göz kaslarında ifade buluyor ve bu görme sorunları yaratıyor. Zihinsel gevşeme ise görmeyi iyileştiriyor.
-----------------------------------------------
*1855 yılından itibaren